Rubab Pahije
हर्षवर्धन वावरे
उष्टंपाष्टं बास म्हणतो एकएक श्वास घास
इज्जतीचा आपल्या हातात पाहिजे
होऊ दे तरास लांब कित्तीबी प्रवास
ज़िन्दगीत माणसाच्या रुबाब पाहिजे
रडत पडत अडत जाऊ तरीबी घेउनच्च राहू
दाखवून खाऊ यांना आता तर पाहिजे रुबाब
हो पाहिजे रुबाब
हाँ पाहिजे रुबाब
हाँ पाहिजे रुबाब
उष्टं-पाष्टं बास म्हणतो एक-एक श्वास घास
इज्जतीचा आपल्या हातात पाहिजे
होऊ दे तरास लांब कित्तीबी प्रवास
ज़िन्दगीत माणसाच्या रुबाब पाहिजे
हात आता पसरायचे नाही
मिळवायचं आता मागायचं नाय
झुकवू दे सारी दुनिया किती
आपण बिल्कुल झुक्कायच नाय
या कोळसा ज़िन्दगानीला भाव सोन्याचा पाहिजे
रोज मारते भुकेसाठी आता हिला चव पाहिजे
हाँ रुबाब हाँ रुबाब
हाँ रुबाब हाँ रुबाब
काळी कुट्ट रात माझ्या साचते मनात
तो चंद्र एकदा तरी हातात पाहिजे
होऊ दे तरास लांब कित्तीबी प्रवास
ज़िन्दगीत माणसाच्या रुबाब पाहिजे
रडत पडत अडत जाऊ तरीबी घेउनच्च राहू
दाखवून खाऊ यांना आता तर पाहिजे रुबाब
हाँ रुबाब
हाँ रुबाब
हाँ रुबाब
Written by: Lyrics Licensed & Provided by LyricFind
Create your own version of your favorite music.
Sing now
